Gjykata e Lartë1. Jurisprudencë e përzgjedhur
Kolegji Administrativ i Gjykatës së Lartë
I. Vendimi nr.00-2024-5464(532), datë 11.12.2024 i KAGJL
Maksima – 1. Shoqatat dhe grupet e interesit kanë legjitimitet aktiv për të kundërshtuar aktin normativ nënligjor, për sa kohë përfaqësojnë interesa të ligjshme të një numri të pacaktuar dhe të papërcaktueshëm të individëve që mund të preken nga ky akt. 2. Pretendimet për dëme ekonomike ose vetjake të anëtarëve të shoqatës gjatë zbatimit të aktit, nuk mjaftojnë për të justifikuar interesin e shoqatës për t`a kundërshtuar atë. Kjo është e mundur vetëm nëse argumentohet qartë se po mbrohet një interes publik.
Fjalë kyçe - Shoqatë, grup interesi, legjitimitet aktiv, akt normativ nënligjor, kundërshtim akti normativ, interes publik, interes vetjak i anëtarit të shoqatës, veprim administrativ individual, interes vetjak i shoqatës.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje pala paditëse, një shoqatë, ka kundërshtuar aktin normativ nënligjor, duke pretenduar se, nisur nga objekti i veprimtarisë së saj, legjitimohet t’i drejtohet gjykatës, pasi taksa e përkohshme e vendosur nga Këshilli Bashkiak i Bashkisë Gramsh është jo proporcionale dhe diskriminuese për subjektet që ushtrojnë aktivitetin në fushën e prodhimit dhe shitjes së energjisë elektrike nëpërmjet hidrocentraleve. KAGJL vlerësoi se aktet objekt gjykimi kanë natyrë normative, pasi përmbajnë norma të përgjithshme dhe abstrakte. Paditësi, me qëllimin për të konfirmuar legjitimitetin e tij, duhet të provojë se akti normativ është objektivisht i paligjshëm dhe se interesi ligjor duhet të provohet se është aktual, i sigurt dhe i drejtpërdrejtë, si dhe se, pa ndërhyrjen e gjykatës, mosmarrëveshja do të vazhdojë të ekzistojë dhe pala do të ndjehet nën kërcënimin e një dëmi të mundshëm. Kur gjykata arrin në përfundimin se pala kërkuese ka interes për çështjen, ajo e legjitimon atë.Në rastin objekt gjykimi, pala paditëse nuk ka arritur të provojë një interes publik të mjaftueshëm për të kundërshtuar taksën në emër të anëtarëve të saj, pasi interesi i saj është më tepër individual dhe ekonomik për anëtarët e saj, sesa një interes i përgjithshëm publik.
II. Vendimi nr.00-2025-40(3), datë 14.01.2025 i KAGJL
Maksima - Lidhja familjare e një punonjësi të Policisë së Shtetit me një person nën hetim pa vërtetuar ndonjë veprim apo mosveprim të kundërligjshëm nga vetë ai, nuk përbën shkak për përjashtimin e tij nga Policia e Shtetit.
Fjalë kyçe - Lidhje familjare, punonjës i Policisë së Shtetit, person nën hetim, veprim i kundërligjshëm, mosveprim i kundërligjshëm, shkak për përjashtim, sjellje e rëndë diskredituese.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje rezulton se paditësi ka kundërshtuar vendimin e Drejtorisë së Përgjithshme të Policisë së Shtetit për “Përjashtimin nga policia”, duke argumentuar se kjo masë është e padrejtë dhe në kundërshtim me ligjin. Masa disiplinore është vendosur për shkak të arrestimit të djalit të tij për dyshime mbi trafikimin e lëndëve narkotike, duke u bazuar në Rregulloren e Policisë së Shtetit që ndalon shoqërimin apo mbajtjen e raporteve me persona të proceduar. Kolegji vlerësoi se paditësi nuk mund të konsiderohet një shoqërues i zakonshëm apo mbajtës i raporteve të afërta me djalin e tij të arrestuar si të dyshuar në kryerjen e një krimi, për arsye se raporti i tyre nuk vlerësohet si me karakter të përgjithshëm shoqëror, por një raport që buron nga një marrëdhënie biologjike (natyrore), njerëzore (psiko-emocionale) dhe juridike, prind-fëmijë. Kjo situatë jo vetëm që parashikohet literalisht si përjashtim nga përgjegjësia disiplinore e punonjësit të policisë, por deduktohet lehtësisht edhe nga logjika që dikton përvoja njerëzore. Kolegji konstatoi se masa më e rëndë disiplinore ndaj paditësit, punonjës policie, e dhënë për shkak të sjelljes së pavarur dhe individuale të djalit të tij, është haptazi e pathemeltë dhe nuk përmbush kërkesat e ligjit “Për Policinë e Shtetit” dhe të rregulloreve përkatëse të sipërpërmendura.
III. Vendimi nr.00-2025-137(35), datë 14.01.2025 i KAGJL
Maksima - Masa e pensionit për personat që plotësojnë kushtet për të përfituar pension pleqërie në sektorin publik do të llogaritet, duke marrë për bazë pagën e tre viteve rresht në dhjetë vitet e fundit të punës. Subjekti përfitues ka të drejtën të zgjedhë tre vitet me pagat më të larta në dhjetë vitet e fundit të punës së tij, që duhet të merren për bazë në vlerësimin e pensionit.
Fjalë kyçe - Masë pensioni, pension pleqërie, rillogaritje e pensionit, sektori publik (shtet), pagë referuese.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje rezulton se pala paditëse ka kërkuar rillogaritjen e pensionit të pleqërisë mbi bazën e pagës neto të tre viteve më të larta brenda dhjetë viteve të fundit të punës. Në këtë vendim, KAGJL vlerësoi se parashikimi ligjor i pagës neto të tre viteve rresht, nënkupton ato vite kur subjekti ka pasur pagat më të favorshme të cilat sigurojnë një të ardhur pensioni më të lartë për individin. Gjithashtu, Kolegji në vendim u shpreh se dispozita parashikon se për personat që nuk kanë pagë ose që nuk kanë dokumentin i cili vërteton pagën, përfitimet llogariten mbi pagën minimale, gjë që është e aplikueshme vetëm në rastin kur nuk disponohet vërtetimi i pagës. KAGJL theksoi se, organi publik, për qëllimet e të provuarit, ka detyrimin për t’i kërkuar vetë provat dhe faktet dhe për të dhënë një vendim përfundimtar. Kolegji vlerësoi se ligjvënësi e ka pajisur organin administrativ me të njëjtin kapacitet ligjor për të hetuar, sikurse organet gjyqësore. Ai ka të drejtën dhe detyrimin të pranojë dhe të marrë prova nga pala në procedurën administrative, sipas të gjitha burimeve të provës, të lejuara edhe në gjykimin administrativ apo civil.
IV. Vendimi nr.00-2024-5474(376), datë 25.09.2024 i KAGJL
Maksima - Kufizimi i veprimeve juridike mbi pasuritë e paluajtshme është një masë e përkohshme, e cila mund të zgjasë deri në 30 ditë, përveç rasteve të përcaktuara me ligj. Pas përfundimit të afatit 30-ditor, në mungesë të një vendimi gjyqësor për sigurimin e padisë, regjistruesi është i detyruar të heqë kufizimin. Ligjshmëria e një urdhri kufizimi vlerësohet mbi bazën e rregullimeve ligjore në fuqi në kohën e dhënies së tij.
Fjalë kyçe - Kufizim i veprimeve juridike, pasuri e paluajtshme, regjistrues i pasurive, heqje kufizimi, ligjshmëri e urdhrit të kufizimit.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje rezulton se pala paditëse ka kundërshtuar një urdhër kufizimi mbi pasurinë e saj të paluajtshme, të vendosur nga regjistruesi i ish-ZVRPP Elbasan në vitin 2009. KAGJL vlerësoi se gjykatat më të ulëta kanë aplikuar gabimisht ligjin nr. 33/2012, duke mos marrë në konsideratë rregullimet e ligjit nr. 7843, datë 13.07.1994, që ishte në fuqi në kohën e vendosjes së kufizimit. Kolegji sqaroi se ligji i ri parashikon një afat maksimal 30-ditor për kufizimin e veprimeve juridike me pasuritë e paluajtshme, ndërsa ligji i vjetër lejonte zgjatjen e këtij kufizimi në varësi të rrethanave të caktuara. Gjykatat duhet të identifikojnë saktë bazën ligjore të kufizimit dhe të vendosin mbi heqjen ose vlefshmërinë e tij në përputhje me ligjin e kohës.
V. Vendimi nr.00-2024-4861(531), datë 10.12.2024 i KAGJL
Maksima - Përgjegjësia objektive e shtetit për dëmin e shkaktuar nga veprimtari me rrezik të shtuar përfshin organin publik që ka detyrimin ligjor të mbikëqyrë këtë veprimtari dhe nuk mund të shmanget kur cenimi ndodh për shkak të moszbatimit të këtij detyrimi.
Fjalë kyçe - Përgjegjësi objektive, shpërblim dëmi, çmontim municionesh, veprimtari burim rreziku, Ministria e Mbrojtjes, detyrim solidar, lidhje shkakësore, veprimtari me rrezik të shtuar.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje rezulton se pala paditëse ka kërkuar shpërblimin e dëmit pasuror dhe jopasuror të pësuar si pasojë e ngjarjes së shpërthimit në Gërdec, ku ka qenë në marrëdhënie pune me subjektin privat që kryente demontimin e municioneve. Kolegji vlerësoi se vendimi i GJAA dhe i shkallës së parë duhet të ndryshohet përsa i përket subjekteve të detyruara, duke përfshirë edhe Ministrinë e Mbrojtjes si solidarisht të detyruar. Kolegji vlerëson se Ministria e Mbrojtjes, në kundërshtim me VKM nr. 138, datë 14.03.2007, ka lejuar ushtrimin e aktivitetit të demontimit të municioneve me kalibër të madh, pa respektuar kushtet teknike të veçanta të parashikuara në legjislacionin përkatës. Për më tepër, ky institucion nuk ka përmbushur detyrimin e tij për të mbikëqyrur ligjshmërinë dhe rregullshmërinë e këtij procesi. Duke qenë se demontimi i municioneve përbën një veprimtari me rrezik të shtuar dhe Ministria e Mbrojtjes ka detyrimin ligjor për mbikëqyrje të drejtpërdrejtë, ajo duhet të përfshihet si subjekt përgjegjës në mënyrë solidare për dëmshpërblim.
VI. Vendimi nr.00-2025-964(101), datë 06.03.2025 i KAGJL
Maksima – 1.Përmbaruesi gjyqësor nuk mban përgjegjësi për dëmshpërblim nëse ka vepruar në mënyrë të ligjshme dhe pa faj. 2.Në procedurat përmbarimore, përmbaruesi nuk është përgjegjës për pasojat që rrjedhin nga vendimmarrja e kreditorit për pushimin e ekzekutimit, edhe nëse dëmtohen interesat e të tretëve.
Fjalë kyçe - Përgjegjësia e përmbaruesit gjyqësor, dëmshpërblim, ligjshmëria e veprimeve, procedurë përmbarimore, kreditor, ankand, palë e tretë, veprim i ligjshëm.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje rezulton se pala paditëse, si fituese në ankand e një prone të shitur nga Zyra e Përmbarimit për llogari të kreditorit, ka kërkuar shpërblim dëmi me pretendimin se ka humbur pronësinë mbi sendin për shkak të pushimit të ekzekutimit, pasi debitorët e sendit kanë shlyer kredinë pas përfundimit të ankandit. Megjithatë, paditësit i është kthyer vlera monetare e paguar për pronën. KAGJL vlerësoi se përmbaruesi gjyqësor ka vepruar në mënyrë të ligjshme dhe në përputhje me funksionin e tij, duke ekzekutuar shitjen me ankand dhe duke kryer kthimin e shumës së paguar. Kolegji konstatoi se përmbaruesi nuk është subjekt përgjegjës për dëmin e pretenduar nga paditësi, i cili ka gabuar në identifikimin e subjektit që i ka shkaktuar dëm, për sa kohë që Zyra e Përmbarimit nuk ka pasur rol në vendimmarrjen për pushimin e ekzekutimit dhe nuk ka sjellë pasoja të padrejta ndaj palës paditëse.
VII. Vendimi nr.00-2025-932(108), datë 06.03.2025 i KAGJL
Maksima - Korrigjimi i të dhënave të gjendjes civile që nuk përbëjnë gabime materiale mund të bëhet vetëm me vendim gjyqësor të formës së prerë, pasi përfaqësojnë elemente individualizues me pasoja juridike për subjektet.
Fjalë kyçe - Korrigjimi i të dhënave të gjendjes civile, vendim gjyqësor i formës së prerë, akt martese, shtetësia, vendlindja, dokument zyrtar, ligji për gjendjen civile.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje rezulton se pala paditëse ka kërkuar korrigjimin e të dhënave në aktin e martesës për rubrikën e vendlindjes dhe shtetësisë, si dhe detyrimin e zyrave të gjendjes civile për të reflektuar ndryshimet në dokumentet përkatëse. GJAA, duke ndryshuar vendimin e shkallës së parë, ka pushuar çështjen me arsyetimin se nuk ekziston një mosmarrëveshje e natyrës gjyqësore. Në vendim KAGJL vlerësoi se të dhënat që përbëjnë gjendjen civile të shtetasve, si vendlindja dhe shtetësia, janë përbërës thelbësorë të regjistrit themeltar dhe çdo korrigjim që nuk përbën gabim material duhet të bëhet vetëm me vendim gjyqësor.
VIII. Vendimi nr.00-2025-800(7), datë 15.01.2025 i KAGJL
Maksima - Përdorimi i metodave alternative të rivlerësimit nga organi tatimor nuk sjell pavlefshmëri absolute të aktit administrativ, për sa kohë këto metoda janë të mbështetura në ligj, të arsyetuara dhe të lidhura me rrethanat konkrete të çështjes.
Fjalë kyçe - Metodat alternative të rivlerësimit, pavlefshmëria absolute e aktit administrativ, detyrime tatimore, shkelje e procedurës, proporcionalitet, procedurë tatimore, njoftim vlerësimi.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje rezulton se pala paditëse, një subjekt tatimor në likuidim, ka kërkuar konstatimin absolutisht të pavlefshëm të një njoftimi vlerësimi tatimor me pretendimin se organi tatimor ka zbatuar metodë alternative rivlerësimi në kundërshtim me procedurën, duke mos kryer inventar fizik në ambientet e shoqërisë. KAGJL vlerësoi se përdorimi i metodës alternative nga organi tatimor ka qenë i mbështetur në të dhëna konkrete dhe i justifikuar në aktin e kontrollit, në përputhje me nenet 71 e 72 të ligjit nr. 9920/2008 dhe udhëzimet përkatëse. Në rastet kur një akt administrativ pretendohet si absolutisht i pavlefshëm për shkelje të procedurës, duhet të vlerësohet nëse shkelja është flagrante dhe ka ndikuar drejtpërdrejt në nxjerrjen e aktit. Në rastin konkret, moskryerja e inventarit fizik nuk përbën shkelje të tillë, për sa kohë rivlerësimi është bërë mbi bazën e të dhënave nga autoritetet doganore dhe paditësi nuk ka kundërshtuar këtë metodë në rrugë administrative.
IX. Vendimi nr.00-2024-5478(561), datë 17.12.2024 i KAGJL
Maksima – 1.Kur një jorezident ofron shërbime që lidhen drejtperdrejt me ndërtimin, projektimin ose administrimin e një pasurie të paluajtshme që ndodhet në Shqipëri, këto shërbime konsiderohen të kryera në territorin shqiptar. Për këtë arsye, TVSH paguhet në Shqipëri, pavarësisht se cilën skemë tatimore aplikon subjekti. Nëse subjekti zgjedh të përdorë skemën e autofaturimit për shërbimet e marra nga një jorezident, por nuk paguan TVSH, atëherë lind detyrimi për ta paguar atë. Kjo sepse skema e autofaturimit dhe ajo e përfaqësuesit tatimor prodhojnë të njëjtin efekt tatimor vetëm kur TVSH është realisht e paguar në organet tatimore.
Fjalë kyçe - TVSH, pasuri e paluajtshme, furnizim nga jorezidentë, skema e autofaturimit, përfaqësues tatimor, kreditim i TVSH, aktivitet i tatueshëm.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje rezulton se pala paditëse ka kërkuar njohjen e të drejtës për zbritjen e TVSH të paguar për blerjen e policave të sigurimit, si dhe ka kundërshtuar detyrimin për të caktuar përfaqësues tatimor për shërbime të marra nga subjekte jorezidente në kuadër të ndërtimit të hidrocentraleve. KAGJL vlerësoi se blerja e policave të sigurimit i shërbente drejtpërdrejt aktivitetit të tatueshëm ekonomik të palës paditëse dhe rrjedhimisht, TVSH mbi këto furnizime është e zbritshme. Lidhur me shërbimet e marra nga jorezidentët, Kolegji çmoi se këto janë të lidhura me pasurinë e paluajtshme që po ndërtohej në Shqipëri dhe për këtë arsye vendi i furnizimit është brenda territorit shqiptar. Në këtë kuptim, si skema e autofaturimit ashtu edhe ajo e përfaqësuesit tatimor janë të vlefshme kur zbatohen saktësisht dhe prodhojnë të njëjtin efekt tatimor, me kusht që TVSH të derdhet në organet tatimore.
X. Vendimi nr.00-2025-433(69), datë 06.02.2025 i KAGJL
Maksima – 1.Punëmarrësi përfiton shpërblim për vjetërsi në punë vetëm në rastet kur kontrata zgjidhet me vullnetin e punëdhënësit. 2.Masa e shpërblimit për vjetërsi në punë nuk mund të rritet sipas vlerësimit subjektiv të gjykatës; ajo është 15 ditë për çdo vit të plotë pune (mbi tre vjet), përveç nëse palët, konform vullnetit të tyre të lirë kontraktor, parashikojnë një standard më të lartë në kontratën kolektive apo individuale të punës.
Fjalë kyçe- Punëmarrës, shpërblim për vjetërsi, kontratë e zgjidhur nga punëdhënësi, masë shpërblimi për vjetërsi, vullnet i lirë kontraktor, kontratë kolektive pune, kontratë individuale pune.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje, pala paditëse ka punuar si mësues i lëndës së matematikës në sistemin arsimor parauniversitar. Rezulton se drejtori i shkollës së mesme të bashkuar “X” në Lezhë, në zbatim të ligjit nr. 69/2012 dhe urdhrit të drejtorit të DAR Lezhë, ka identifikuar personelin arsimor pa formimin përkatës dhe në bazë të nenit 143 të Kodit të Punës ka njoftuar palën paditëse për ndërprerjen e marrëdhënies së punës, për shkak të mospërputhjes së kualifikimeve me profilin e punës. Në vendim, KAGJL theksoi se shpërblimi për vjetërsi, sipas nenit 145 të Kodit të Punës, jepet vetëm në rastet kur marrëdhënia e punës përfundon me vullnetin e punëdhënësit. Në mbështetje të këtij interpretimi, Kolegji iu referua edhe nenit 3 të Konventës nr. C158 të Organizatës Ndërkombëtare të Punës, ku termi “përfundim i punësimit” lidhet me iniciativën e punëdhënësit. Po ashtu, Kolegji theksoi se masa e shpërblimit për vjetërsi nuk mund të vlerësohet në mënyrë të lirë nga gjykata, ajo është 15 ditë për çdo vit të plotë pune (mbi tre vjet), përveç rasteve kur në kontratën kolektive ose individuale është parashikuar një standard më i lartë, në përputhje me vullnetin e lirë të palëve.
Kolegji Penal i Gjykatës së Lartë
I. Vendim njësues nr.00-2024-2161(167), datë 04.07.2024 i KPGJL
Maksima – 1.Ndalimi i parashikuar nga neni 403, pika 2, i Kodit të Procedurës Penale, zbatohet edhe për subjektet ndaj të cilëve ligji penal ndalon dhënien e dënimit me burgim të përjetshëm. 2.Kur akuza është për një vepër penale që përmban dënimin me burgim të përjetshëm, por është cilësuar e mbetur në tentativë, nuk zbatohet procedura e gjykimit të shkurtuar. 3.Nëse gjykatat në përfundim të gjykimit të zakonshëm, i japin faktit një cilësim tjetër juridik për një vepër penale që nuk parashikon dënimin me burgim të përjetshëm, duhet të zbatojnë nenin 406/1 të Kodit të Procedurës Penale në lidhje me masën e dënimit edhe nëse akuza është ngritur për një vepër penale që parashikon dënim me burgim të përjetshëm dhe gjyqtari i seancës paraprake e ka dërguar në gjyq për këtë akuzë. Ky përfundim zbatohet, me kusht që të plotësohen elementet e mëposhtme: a. Të jetë paraqitur kërkesë për gjykim të shkurtuar nga i pandehuri në përputhje me parashikimet e paragrafit të parë të nenit 403 të Kodit të Procedurës Penale, e shoqëruar me kërkimin e tij për ndryshimin e cilësimit juridik të faktit, për një vepër penale që nuk parashikon dënim me burgim të përjetshëm. b. Të çmohet që çështja mund të zgjidhet në gjendjen që janë aktet, duke mbajtur në konsideratë edhe pikën 7 të nenit 405 të Kodit të Procedurës Penale.
Fjalë kyçe - I mitur, vrasje në rrethana të tjera cilësuese, vrasje me dashje, burgim i përjetshëm, vepër e mbetur në tentativë, gjykim i shkurtuar, gjyqtar i seancës paraprake, gjendje që janë aktet.
Përmbledhja e vendimit - Në këtë çështje, KPGJL vlerësoi me rëndësi njësimin e praktikës si pasojë e praktikave të ndryshme të Kolegjit Penal në drejtim të zbatimit të nenit 403/2 të Kodit të Procedurës Penale, për veprat penale që parashikojnë dënim me burgim të përjetshëm kur të akuzuar janë persona ndaj të cilëve ligji ndalon dhënien e një dënimi të tillë. KPGJL ka evidentuar se çështja e zbatimit apo jo të kësaj dispozite për veprat penale që parashikojnë dënim me burgim të përjetshëm kur të akuzuar janë persona ndaj të cilëve ligji ndalon dhënien e një dënimi të tillë (gra dhe të mitur), ka qenë e diskutueshme dhe ka sjellë qëndrime të ndryshme jo vetëm midis Kolegjeve të Gjykatës së Lartë por edhe në praktikën e gjykatave më të ulëta. Si rrjedhim, KPGJL vendosi njësimin e praktikës.
II. Vendimi njësues nr.00-2025-2162(275), datë 06.11.2024 i KPGJL
Maksima – 1.Parashikimi i nenit 427, pika 4, të Kodit të Procedurës Penale nuk e detyron gjykatën e apelit që në çdo rast kur apelohet vendimi i pafajësisë, të përsërisë shqyrtimin gjyqësor. Kur gjykata vendos përsëritjen e shqyrtimit gjyqësor, e vlerëson këtë disponim në raport me nevojën e verifikimit të fakteve ose provave të çështjes në gjykim, nëse në apel janë ngritur çështje të vlerësimit të gabuar të provave nga gjykata e shkallës së parë. 1.1. Vendimmarrja e gjykatës së apelit për përsëritjen e shqyrtimit gjyqësor kushtëzohet nga kërkimi i prokurorit në apel për vlerësim të gabuar të provave nga gjykata e shkallës së parë, por kur gjykata e apelit e çmon të domosdoshme, mund të marrë prova të tjera edhe kryesisht, me qëllim garantimin e kontrollit efektiv rishikues. 2.Gjatë gjykimit në shkallë të dytë, në përputhje me nenin 427, pika 4 të Kodit të Procedurës Penale, gjykata ka detyrimin të përsërisë shqyrtimin gjyqësor duke marrë provat deklarative që janë të nevojshme në drejtim të përcaktimit të fajësisë ose pafajësisë së të pandehurit. 3.Nëse çështja është gjykuar në shkallë të parë me procedurën e gjykimit të shkurtuar, parashikimi i nenit 427, pika 4, të Kodit të Procedurës Penale nuk e pengon gjykatën e apelit të përsërisë shqyrtimin gjyqësor edhe përmes marrjes së provave të reja. Të pandehurit i takon e drejta e përfitimit të uljes së një të tretës së dënimit, në rastin e dhënies së vendimit të fajësisë nga ana e gjykatës së apelit.
Fjalë kyçe – Përsëritje shqyrtimi gjyqësor, apelim vendimi, vendim pafajësie, marrje provash të reja, kontroll efektiv rishikues, gjykim i shkurtuar.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje, evidentohet se, në rekursin e paraqitur nga i gjykuari, ngrihen shkaqe që lidhen me zbatimin e ligjit procedural të një rëndësie themelore për njësimin dhe zhvillimin e praktikës gjyqësore, paraqiten pretendime për shkelje procedurale gjatë gjykimit të çështjes pranë gjykatës së apelit, në zbatimin e nenit 427 të Kodit të Procedurës Penale “përsëritja e shqyrtimit gjyqësor” dhe në veçanti për zbatimin e pikës 4 të nenit 427 të Kodit të Procedurës Penale, në lidhje me detyrimin e gjykatës së apelit për të përsëritur shqyrtimin gjyqësor, kur i pandehuri është deklaruar i pafajshëm, e në pamundësinë që kjo gjykatë të vendosë për deklarimin fajtor vetëm mbi vlerësimin ndryshe të provave të marra në gjykimin e shkallës së parë. Gjithashtu konstatohet se vendimi i gjykatës së apelit ka trajtuar disa nga çështjet që lidhen me zbatimin e paragrafit 4 të nenit 427 të Kodit të Procedurës Penale, që lidhen me interpretimin e termit “Përsëritje e shqyrtimit gjyqësor”, masën e përsëritjes së shqyrtimit gjyqësor, kuptimin e vlerësimit të gabuar të provës e mundësinë e përsëritjes së shqyrtimit gjyqësor në gjykimin në apel pa kërkesë të prokurorit. KPGJL konstatoi se për çështje të zbatimit të nenit 427/4 të Kodit të Procedurës Penale ka praktika të ndryshme nga ana e gjykatave të apeleve, si dhe kuptime të ndryshme në lidhje me praktikat e KPGJL, konkretisht në lidhje me zbatimin e pikës 4 të nenit 427 të Kodit të Procedurës Penale, nëse përmbajtja e këtij rregullimi e detyron gjykatën e apelit, që në çdo rast kur apelohet vendimi i pafajësisë të përsërisë shqyrtimin gjyqësor tërësisht apo pjesërisht, nëse vendimi për përsëritjen e shqyrtimit gjyqësor, kushtëzohet nga shkaqet e paraqitura në apel nga prokurori, e se cilat prova mund të merren gjatë gjykimit në apel në rast të përsëritjes së shqyrtimit gjyqësor, sipas pikës 4 të nenit 427 të Kodit të Procedurës Penale, si dhe në rast se çështja është gjykuar në shkallë të parë me procedurën e gjykimit të shkurtuar, nëse duhet të zbatohet parashikimi i pikës 4 të nenit 427 të Kodit të Procedurës Penale në lidhje me përsëritjen e shqyrtimit gjyqësor dhe marrjen e provave të reja dhe nëse ruhet përfitimi nga gjykimi i shkurtuar. Si rrjedhim, KPGJL vendosi njësimin e praktikës gjyqësore lidhur me zbatimin e nenit 427/4 të Kodit të Procedurës Penale, pas ndryshimeve ligjore që ka pësuar kjo dispozitë, me hyrjen në fuqi të ligjit nr. 35/2017, datë 30.03.2017.
III. Vendimi nr.00-2024-1836(278), datë 07.11.2024 i KPGJL
Maksima - Në çështjet me objekt ankimin ndaj vendimit të gjyqtarit të seancës paraprake për pushimin e çështjes, gjykata e apelit përpara marrjes së vendimit përfundimtar, duhet të garantojë njoftimin e rregullt të viktimës, edhe pse çështjen e shqyrton në dhomë këshillimi në zbatim të nenit 427/a, pika 2 të Kodit të Procedurës Penale.
Fjalë kyçe - Njoftim i rregullt i viktimës, dokumentim i njoftimit, ankim për pushimin e çështjes, gjykim në dhomë këshillimi, mbrojtje efektive.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje, trashëgimtari i viktimës ka paraqitur ankim në apel ndaj vendimit të gjyqtarit të seancës paraprake për pushimin e çështjes. Në gjykatën e apelit çështja është shqyrtuar në dhomë këshillimi, pa praninë e palëve. Kërkuesi në rekurs ka pretenduar se gjykata e apelit nuk i ka njoftuar për datën e gjykimit, duke i humbur kështu të drejtën e mbrojtjes efektive. Konstatohet se ndonëse në ankim viktima ka shënuar adresën e tij të banimit, si dhe numrin e telefonit, data dhe ora e gjykimit për shqyrtimin e çështjes në dhomë këshillimi në apel nuk i është njoftuar personalisht në këto të dhëna. Kësisoj nuk është respektuar mënyra e njoftimit të viktimës së veprës penale, sipas parashikimeve të nenit 137 të Kodit të Procedurës Penale. Nga ana tjetër edhe njoftimi nëpërmjet shpalljes publike sikurse ka proceduar gjykata e apelit nuk është bërë në përputhje me nenin 138 të Kodit të Procedurës Penale dhe në dosje nuk është administruar asnjë akt që dokumenton efektivisht shpalljen publike. Përsa më sipër, Kolegji vlerëson se gjykata e apelit nuk ka kryer njoftimin e rregullt të palëve për gjykimin në dhomë këshillimi me pasojë pavlefshmërinë relative të akteve të njoftimit.
IV. Vendimi nr.00-2024-1823(281), datë 14.11.2024 i KPGJL
Maksima - Vendimi penal mund të mbështetet dhe në një provë të vetme, nëse kjo është vendimtare për zgjidhjen e çështjes. Nëse ekzistenca e faktit nuk mund të nxirret me siguri vetëm nga një indicie, ligji nuk vendos kufizime për vërtetimin e fakteve nga një provë e vetme.
Fjalë kyçe – Përgjim, provë e vetme, provë vendimtare
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje rezulton se i gjykuari është akuzuar dhe dënuar për kryerjen e veprave penale “Ushtrimi i ndikimit të paligjshëm ndaj personave që ushtrojnë funksione publike” dhe “Deklaratat e rreme përpara oficerit të policisë gjyqësore”. Sipas të gjykuarit, gjykatat nuk mund të mbështeten në dhënien e vendimit, sikurse ka ndodhur në rastin konkret, vetëm në procesverbalin e përgjimeve telefonike. Sipas tij, gjykatat e faktit e kanë deklaruar fajtor për akuzat e ngritura ndaj tij në kundërshtim me ligjin procedural dhe material penal dhe standardin e procesit penal “përtej çdo dyshimi të arsyeshëm”, duke ngritur pretendimin se përgjimet nuk janë prova dhe kësisoj kërkohet të konfirmohen me prova të tjera dhe se nuk mund të dënohet me një “provë të vetme”. Kolegji arsyeton se rezultatet e përgjimit dhe më tej transkriptimet janë provë, por vlerëson se ato duhet të çmohen në tërësi me prova të tjera dhe të analizohen me kujdes.
V. Vendimi nr.00-2024-1995(298), datë 04.12.2024 i KPGJL
Maksima – Kur kërkuesi, në cilësinë e personit juridik, nuk identifikohet me cilësinë e viktimës së veprave penale objekt akuze dhe nuk ka cilësinë e palës në këtë proces, ai nuk legjitimohet të ushtrojë ankim ndaj vendimmarrjes së gjyqtarit të seancës paraprake.
Fjalë kyçe - Person juridik, viktimë e veprës penale, seancë paraprake, e drejte ankimi, palë në procesin penal.
Përmbledhja e vendimit - Në këtë çështje, rezulton se kërkuesi, shoqëria “X” SHPK ka paraqitur kërkesë për t’u pranuar me cilësinë e viktimës së veprës penale në seancën paraprake të zhvilluar pranë Gjykatës së Posaçme të Shkallës së Parë për Korrupsionin dhe Krimin e Organizuar, që i përket kërkesës me objekt dërgimin në gjyq të çështjes penale të parashikuar në nenet 78, 319/5, 110, 248, 309, 278, 283/a, 333/a, 334, 287 të Kodit Penal. Në lidhje me pretendimet e kërkuesit në rekurs, KPGJL vlerësoi se shoqëria tregtare në rastin konkret nuk është person i dëmtuar pasi nuk është “titullar” i objektit të mbrojtur nga norma penale për të cilën akuzohen të pandehurit në këtë proces. Viktimë e veprës penale është vetëm personi (fizik/juridik) që ka pësuar një dëm (fizik, mendor, emocional, apo ekonomik), i cili është shkaktuar drejtpërdrejt nga vepra penale. Në procesin penal subjektet janë ato që parashikohen shprehimisht në Kodit të Procedurës Penale dhe kjo shoqëri, në rastin konkret, referuar fazës në të cilin ndodhet procesi penal, nuk identifikohet në ndonjë prej këtyre subjekteve dhe as paraqitet me cilësinë e “palës” së procesit penal (për shembull si paditës civil). Përsa kohë kërkuesi nuk identifikohet me cilësinë e viktimës së veprave penale objekt akuze dhe nuk ka as cilësinë e palës në këtë proces, ai nuk legjitimohet që të ushtrojë ankim ndaj vendimmarrjes së gjyqtarit të seancës paraprake.
VI. Vendimi nr.00-2024-1994(297), datë 04.12.2024 i KPGJL
Maksima – Marrja e mostrës së pështymës, pavarësisht se nuk evidentohet në vendimet e gjykatave të faktit, ka qenë e nevojshme për të përcaktuar autorësinë për vepra penale të rënda (sikurse ajo e vrasjes kryer në bashkëpunim në formën e grupit të strukturuar kriminal). Marrja e kampionit biologjik i ka shërbyer një qëllimi legjitim, përkatësisht interesave të sigurisë publike nga veprimtari kriminale ekstremisht të rënda.
Fjalë kyçe - Mostra e pështymës, përcaktimi i autorit të veprës penale, kampion biologjik, ADN, ekspertim krahasues, grup i strukturuar kriminal.
Përmbledhja e vendimit - Në këtë çështje, rezulton se dy të gjykuarit janë dënuar nga Gjykatat e Faktit për Korrupsionin dhe Krimin e Organizuar, për veprat penale "Vrasja me paramendim"; "Prodhimi i bombave ose mina pa lejen e organeve kompetente shtetërore"; "Prodhimi dhe mbajtja pa leje të armëve, dhe municioneve luftarake pa lejen e organeve kompetente shtetërore në sasi të mëdha"; "Prodhimi dhe shitja e lëndës narkotikëve"; "Kultivimi i bimëve narkotike"; "Grupi i strukturuar kriminal"; "Kryerja e veprave penale nga organizata kriminale dhe grupi i strukturuar kriminal” në bashkëpunim, në formën e grupit të strukturuar kriminal. Të gjykuarit kanë paraqitur rekurs në Gjykatën e Lartë, ku midis të tjerave i gjykuari E.E ka pretenduar se vendimi për caktimin e ekspertit dhe kryerjen e ekspertimit krahasues biologjik ADN është marrë në kundërshtim me normat procedurale penale, por edhe ndërkombëtare dhe si i tillë është i pavlefshëm dhe nuk ka asnjë vlerë provuese. KPGJL theksoi se marrja e kampionit biologjik (pështymës) është e nevojshme për të përcaktuar profilin e ADN me qëllim për të ruajtur provat në lidhje me aktet kriminale të rënda. Pavarësisht faktit se nuk evidentohet në vendimmarrjet e gjykatave, është e kuptueshme se për rastin konkret organi procedues kishte dyshime të arsyeshme për të besuar se ADN e të gjykuarit ishte transferuar në provat materiale të sekuestruara në vendin e krimit. Marrja e mostrës së pështymës, pavarësisht se nuk evidentohet në vendim, ka qenë e nevojshme për të përcaktuar autorësinë për vepra penale të rënda (sikurse ajo e vrasjes së viktimës). Prandaj, marrja e kampionit biologjik të të gjykuarit i ka shërbyer një qëllimi legjitim, përkatësisht interesave të sigurisë publike nga veprimtari kriminale ekstremisht të rënda.
VII. Vendimi nr.00-2024-2023(306), datë 10.12.2024 i KPGJL
Maksima – Nga pikëpamja e anës objektive, vetëgjyqësia kryhet nga autori me forma të ndryshme të dhunës fizike a psikike, drejtpërdrejt ose indirekt mbi personin, edhe pse nuk përmendet në dispozitën ligjore.
Fjalë kyçe - Vetëgjyqësia, ana objektive e veprës, forma dhune, kanosje, shtrëngim.
Përmbledhja e vendimit - Në këtë çështje, rezulton se dy gjykatat e faktit kanë deklaruar fajtor të pandehurit për vepra të ndryshme penale. KPGJL vendosi ta kthejë çështjen për rishqyrtim pasi gjykata e apelit nuk ka argumentuar në mënyrë të mjaftueshme dhe shteruese arsyet përse fakti penal i atribuuar të pandehurve nuk përbën veprën penale “Shtrëngimi me anë të kanosjes apo dhunës për dhënien e pasurisë”, por duhet cilësuar sipas veprës penale të parashikuar nga nenin 277 i Kodit Penal “Vetëgjyqësia”. KPGJL theksoi se pavarësisht se nuk permendet shprehimisht në dispozitë, nga pikëpamja e anës objektive, vetëgjyqësia kryhet nga autori nëpërmjet ushtrimit arbitrar të së drejtës, me forma të ndryshme të dhunës fizike a psikike Subjekti i veprës penale të “Vetëgjyqësisë” ndërmerr aksionin kriminal/veprime të paligjshme, nëpërmjet të cilave synon të realizojnë vetë të drejtën, pa i’u drejtuar organeve shtetërore, apo pa pritur që këto të fundit të shprehen në lidhje me bazueshmërinë e pretendimeve që mbrohen/përfaqësohen nga subjekti i veprës penale. Ndërsa vepra penale “Shtrëngimi me anë të kanosjes apo dhunës për dhënien e pasurisë” (neni 109/b/1, i KP) nga ana objektive kryhet me veprime aktive të autorit, të natyrës kanosëse/kërcënuese ose dhunues për ta detyruar subjektin pasiv-viktimë, të kryejë një veprim të caktuar për llogari të autorit ose t`i japë autorit padrejtësisht pasuri për vete ose persona të tjerë.
VIII. Vendimi nr.00-2024-2092, datë 17.12.2024 i KPGJL
Maksima – Për vendimin e formës së prerë ( të paekzekutuar) të ish-Gjykatave të Krimeve të Rënda, kërkesa për shtyrje të ekzekutimit të vendimit janë në kompetencën lëndore dhe tokësore të gjykatave të shkallës së parë të juridiksionit të përgjithshëm.
Fjalë kyçe - Kompetencë lëndore, kompetencë tokësore, mosekzekutim vendimi, shtyrje e ekzekutimit të vendimit, trafikimi i narkotikëve.
Përmbledhja e vendimit - Në këtë çështje, rezulton se kërkuesi është deklaruar fajtor dhe dënuar nga Gjykata e Shkallës së Parë për Krime të Rënda dhe lënë në fuqi nga Gjykata e Apelit për Krime të Rënda për kryerjen e veprën penale "Trafikimi i narkotikëve", kryer në formën e bashkëpunimit të thjeshtë, parashikuar nga neni 283/a/2 i Kodit Penal. Specifika që mbart çështja, përveç faktit se vendimi penal i formës së prerë, objekt kërkese, nuk është vënë në ekzekutim dhe vepra penale për të cilat kërkuesi është deklaruar fajtor dhe dënuar nuk është më në kompetencë lëndore të Gjykatave të Posaçme, por është në kompetencë lëndore të gjykatave të juridiksionit të përgjithshëm. Kolegji vëren se, lidhur me kompetencën lëndore dhe tokësore për shqyrtimin e kërkesave të ngjashme si në rastin në gjykim neni 476 i Kodit të Procedurës Penale përcakton se gjykata që ka dhënë vendimin e dënimit, me kërkesë të të dënuarit, mbrojtësit, ose të prokurorit mund të vendosë shtyrjen e ekzekutimit të vendimit. Në rastin në shqyrtim gjykata që ka dhënë vendimin përkon me Gjykatat për Krime të Rënda, të cilat kanë pushuar së ekzistuari 15 ditë pas datës së miratimit 06.10.2016 të ligjit nr. 95/2016. Sipas dispozitës, neni 75/a i Kodit të Procedurës Penale, pas ndryshimeve, të hyra në fuqi më datën 01.08.2017, gjykimi i veprës penale "Trafikimi i narkotikëve", kryer në formën e bashkëpunimit të thjeshtë, parashikuar nga neni 283/a/2 i Kodit Penal, nuk është në kompetencën lëndore të Gjykatave të Posaçme për Korrupsionin dhe Krimin e Organizuar, por gjykimi i kësaj vepre penale i ka kaluar gjykatave të rretheve gjyqësore të juridiksionit të përgjithshëm.
IX. Vendimi nr.00-2025-94(17), datë 21.01.2025 i KPGJL
Maksima – 1.Nëse nga aktiviteti i përfshirjes në një marrëveshje pastrimi parash gjenerohen të ardhura apo nëse të ardhurat përdoren në një transaksion për të gjeneruar të ardhura të tjera, atëherë kemi të bëjmë me një nga format sesi mund të kryhet pastrimi i produkteve të veprës penale. 2.Hetimi penal, përveç përcaktimit të rolit dhe përfshirjes së të pandehurit në kryerjen e kësaj vepre penale, përfshin edhe një hetim financiar në lidhje me ligjshmërinë e të ardhurave apo aseteve të zotëruara nga i gjykuari, duke verifikuar e gjurmuar rrugën që paraja ka ndjekur nga kryerja e veprës penale kryesore, kur është identifikuar, deri në destinacionin e tyre final.
Fjalë kyçe – Pastrim i produkteve të veprës penale, gjenerim të ardhurash, hetim financiar, ligjshmëri e të ardhurave.
Përmbledhja e vendimit – Në këtë çështje, organi i akuzës nuk është dakord me vendimmarrjen e gjykatave për pjesën që ka pushuar çështjen penale ndaj të gjykuarit, për veprën penale “Pastrimi i produkteve të veprës penale dhe veprimtarisë kriminale”, të parashikuar nga neni 287 i Kodit Penal. Sipas organit të akuzës, i gjykuari, duke qenë subjekt i një vepre penale në fushën e pastrimit të parave nga Autoritetet Gjyqësore të Mbretërisë së Bashkuar, njëherazi plotëson kuadrin ligjor për t'u konsideruar i tillë edhe nga legjislacioni penal shqiptar, në kushtet kur vërtetohet se për një periudhë shumë të shkurtër kohore ka gjeneruar të ardhura të mëdha financiare, të cilat nuk justifikohen në asnjë lloj mënyre dhe nga asnjë aktivitet i ligjshëm. Organi i akuzës pretendon se i gjykuari e ka konsumuar veprën penale për të cilën është akuzuar. Kolegji vlerëson se nëse vepra penale “Përfshirje në një marrëveshje pastrim parash etj”, për të cilën është dënuar i gjykuari, mund të shërbejë apo jo si vepër penale burimore e “Pastrimi i produkteve të veprës penale ose veprimtarisë kriminale”, parashikuar nga neni 287 i Kodit Penal, duhet referuar tek analiza e elementit të kësaj vepre, konkretisht veprimit e qëllimit të veprimit financiar, transaksionit, investimit të së ardhurës së krijuar me atë veprim.
Kolegji Civil i Gjykatës së Lartë
I. Vendimi nr.00-2024-5455(486), datë 24.09.2024 i KCGJL
Maksima - Kërkesa për rivendosje në afat, si mekanizëm procedurial për ushtrimin e mjeteve të zakonshme të ankimit, duhet të paraqitet brenda të njëjtit afat që ushtrohet edhe vetë e drejta. Në rastin kur kërkesa është paraqitur tej afatit 1 vjeçar nga koha e ardhjes në dijeni e palës kërkuese për vendimin, ajo rrëzohet.
Fjalë kyçe - Kërkesë për rivendosje në afat, ushtrim rekursi, kërkesë jashtë afatit të rekursit.
Përmbledhja e vendimit - Në këtë çështjerezulton se kërkuesit janë trashëgimtarët e paditësit që kërkojnë rivendosjen në afat të rekursit për ushtrimin e të drejtave proceduriale për goditjen e vendimit si shkak pavlefshmërinë e procesit dhe të njoftimeve. Kjo për faktin se pala paditëse, trashëgimlënës i tyre ka ndërruar jetë një ditë para se të jepej vendimi nga gjykata e apelit. Kolegji vlerësoi se kalimi procedurial i parashikuar ka si qëllim që t’i garantojë trashëgimtarëve të drejtën e mbrojtjes e të pjesëmarrjes në gjykim si subjekte që i kanë kaluar të drejtat e trashëgimlënësit. KCGJL konkludon se ky qëndrim pasiv i palës kërkuese sjell për pasojë rënien në dekadencë të të drejtës për rivendosjen në afat të rekursit, pasi kërkesa për rivendosje është paraqitur tej afatit 1 vjeçar nga koha e ardhjes në dijeni e palës kërkuese për vendimin, pra jashtë afatit 30 ditor.
II. Vendimi nr.00-2024-3971(543), datë 09.10.2024 i KCGJL
Maksima – Dënimi i anëtarëve të trupës gjykuese për kryerjen e veprës penale të korrupsionit pasiv të gjyqtarëve prokurorëve dhe funksionarëve të tjerë të organeve të drejtësisë, si dhe lidhjet e ngushta me të paditurin, krijojnë dyshim të justifikuar se vendimi i dhënë është një produkt i një procesi të dyshuar si i njëanshëm, dhe cenon besueshmërinë e gjykatës për të qenë objektivisht e paanshme.
Fjalë kyçe – Korrupsioni pasiv i gjyqtarëve, lidhje të ngushta me të paditurin, dyshim i justifikuar, proces i rregullt gjyqësor.
Përmbledhja e vendimit – Nga materialet e dosjes gjyqësore rezulton se tre anëtarët e trupit gjykues kanë dhënë vendimin e Gjykatës së Apelit Tiranë. Është konstatuar se pas fillimit të shqyrtimit gjyqësor në këtë gjykatë, anëtarët e trupit gjykues kanë pasur takime të vazhdueshme me të paditurin, kanë shkëmbyer telefonata të vazhdueshme me njëri-tjetrin dhe kanë udhëtuar për më tepër se dy herë jashtë shtetit të gjithë së bashku. Këto pretendime rezultojnë të jenë vërtetuar gjyqësisht dhe në bazë të vendimit të Gjykatës së Shkallës së Parë për Krimet e Rënda, të tre anëtarët e trupës gjykuese janë deklaruar fajtorë dhe dënuar për kryerjen e veprës penale “Korrupsioni pasiv i gjyqtarëve, prokurorëve dhe funksionarëve të tjerë të organeve të drejtësisë”, të kryer në bashkëpunim, të parashikuar nga neni 319/ç e 25 i Kodit Penal. Nisur nga këto fakte Kolegji ka vlerësuar se ekziston një dyshim i justifikuar tek rekursuesi se vendimi i dhënë është një produkt i një procesi të dyshuar si të njëanshëm, që përbën cenimin e një prej elementeve të së drejtës për një proces të rregullt gjyqësor që lidhet me besueshmërinë e gjykatës për të qenë objektivisht e paanshme.
III. Vendimi nr.00-2024-3979(549), datë 09.10.2024 i KCGJL
Maksima - Në gjykimet me objekt njohjen e vendimit të gjykatës së huaj, gjykata duhet të garantojë parimin e kontradiktorialitetit, nëpërmjet sigurimit të pjesëmarrjes dhe të drejtës për t’u dëgjuar, si të palës që kërkon njohjen dhe ekzekutimin e vendimit të gjykatës së huaj, ashtu edhe të palës debitore që ngarkohet me detyrime.
Fjalë kyçe – Njohje e vendimit të gjykatës së huaj, parim i kontradiktoritetit, pjesëmarrja në gjykim.
Përmbledhja e vendimit – Kërkuesi i është drejtuar Gjykatës së Apelit Tiranë për njohjen e vendimit gjyqësor të huaj të Gjykatës Tregtare të Shkallës së Parë, Greqi, lidhur me dëmin e shkaktuar nga aksidenti automobilistik me të paditurit. Çëshja është zgjidhur nga gjykata e shtetit grek e cila ka pasur kompetencë tokësore dhe lëndore, meqë aksidenti ka ndodhur në territorin e tij. Gjykata e Apelit Tiranë ka vendosur pranimin e kërkesës në mungesë të pengesave ligjore. Pala debitore ka ushtruar rekurs në Gjykatën e Lartë, duke pretenduar se gjykimi i çështjes është realizuar në padijeninë e tij të plotë si i paditur, qoftë në procesin gjyqësor në Greqi, ashtu edhe në procesin e njohjes së vendimit gjyqësor të sipërcituar, pranë Gjykatës së Apelit Tiranë. KCGJL ka konstatuar se Gjykata e Apelit ka vendosur të njohë vendimin e gjykatës së huaj, duke i dhënë fuqi për ekzekutimin e tij në Republikën e Shqipërisë, pa thirrur në gjykim palën debitore për të shprehur prapësimet dhe të paraqesë provat e saj. KCGJL ka dalë në konkluzionin se në gjykimet me objekt “Njohje e vendimit të gjykatës së huaj”, gjykata e apelit duhet të garantojë parimin e kontradiktorialitetit për aq sa janë vetë qëllimi, objekti e kufijtë e këtij gjykimi.
IV. Vendimi nr.00-2024-4392(606), datë 06.11.2024 i KCGJL
Maksima – Për të konkluduar mbi natyrën juridike të huasë gjatë regjimit të bashkësisë ligjore, nëse ajo përbën një veprim që kapërcen administrimin e zakonshëm, duhet vlerësuar nëse bashkëshorti që nuk ka dhënë miratimin për një veprim të tillë, ka pasur mundësi të kërkonte anulimin e këtij veprimi juridik brenda 1 (një) viti nga marrja dijeni. Barra e provës për të provuar se detyrimi i bashkëshortit tjetër është vetjak, i takon bashkëshortit që pretendon se ky detyrim nuk është i përbashkët.
Fjalë kyçe - Kontratë huaje, bashkësi ligjore, veprim administrimi jo i zakonshëm, detyrimi i përbashkët, detyrim vetjak, anulim i veprimit juridik.
Përmbledhje e vendimit -Në këtë vendim trajtohet marrëdhënia juridike e huasë e lindur midis palëve, kur të paditurit në kohën e marrjes përsipër të detyrimit të huasë kanë qenë të lidhur në martesë. Elementi kryesor që shtrohet për diskutim në kuadër edhe të shkaqeve të rekursit të bashkëshortes së paditur, lidhet me faktin nëse huaja që i është dhënë të paditurit, përbën apo jo detyrim që rëndon bashkësinë ligjore. KCGJL vlerëson se në rastin e detyrimeve të bashkëshortëve në regjimin e bashkësisë ligjore, Kodi i Familjes vepron në të njëjtën frymë dhe logjikë ligjore sikundër me fitimin e sendeve në këtë regjim, të cilat edhe kur fitohen nga njëri bashkëshort gjatë martesës, konsiderohen të përbashkëta. Në këtë kuadër edhe detyrimet prezumohen të përbashkëta edhe pse kontraktohen nga njëri bashkëshort, për sa kohë nuk provohet që ato janë vetjake. Duke qenë një prezumim ligjor, barra e provës i kalon bashkëshortit që pretendon se detyrimi nuk është i përbashkët. KCGJL vlerëson se e paditura duhet të provonte mungesën e dhënies së pëlqimit nga ana e saj, mungesa e të cilit nuk mund të deduktohet, në kuadër të një veprimi juridik jo formal të kryer pa akt të shkruar, por me veprime konkludente sikundër ka ndodhur në rastin konkret. Në kuptim të nenit 94 të Kodit të Familjes, bashkëshortja e paditur kishte të drejtë të kërkonte anulimin e këtij veprimi juridik brenda 1 (një) viti nga marrja dijeni për kryerjen e tij.
V. Vendimi nr.00-2024-5324(629), datë 13.11.2024 i KCGJL
Maksima - Detyrimi që rrjedh nga kontrata e energjisë elektrike është një detyrim individual, dhe i kundrejtohet debitorit konkret, duke mos u lidhur me të drejtën e pronësisë e cila është një e drejtë reale. Mosshlyerja e detyrimit nuk mund të përbëjë shkak të arsyeshëm për mos lidhjen e kontratës së furnizimit me energji elektrike.
Fjalë kyçe - Kontratë furnizimi me energji elektrike, detyrim individual mospërmbushje detyrimi, debitor, e drejtë pronësie.
Përmbledhje e vendimit - Në këtë çështje trajtohet detyrimi që buron nga një kontratë furnizimi me energji elektrike nga ku rezulton se pronarët e mëparshëm të apartamentit, nuk kishin shlyer detyrimet e energjisë elektrike të furnizuar dhe konsumuar. OSHEE refuzon lidhjen e një kontrate të re për furnizimin me energji elektrike me paditësin, pasi shitësit e kësaj banese kanë qenë debitorë. KCGJL vlerëson se lindja e detyrimit, është moment i rëndësishëm kontraktor, për shumë arsye (saktësimi i masës së detyrimit, të bërit të kërkueshëm, vënien në morë, fillimin e ecjes së kamatës ligjore, koha e vendi i përmbushjes etj), por edhe përsa i përket ngarkimit të palës debitore me detyrimin për ta paguar atë. Nuk ka rezultuar në proces që OSHEE të provojë qenien debitor të paditësit, përveç faktit që ajo e lidh atë me objektin e shitur. Edhe pse kontrata e shitjes së apartamentit ka sjellë efektet juridike, duke e zhveshur shitësin nga e drejta e pronësisë së apartamentit, ai e ruan ende pozitën e debitorit. Si konkluzion, pala paditëse, blerësi, nuk mund të konsiderohet debitor ndaj palës së paditur dhe për pasojë, moslidhja e kontratës nuk ka ndonjë arsye të ligjshme sipas nenit 673 të Kodit Civil, pasi nuk ka ndalim sipas nenit 4.2 të modelit të kontratës së furnizimit me energji elektrike.
VI. Vendimi nr.00-2024-4720(686), datë 27.11.2024 i KCGJL
Maksima - Trashëgimtarë të paaftë për punë që përfitojnë nga rezerva ligjore (krahas fëmijëve të mitur dhe trashëgimtarëve të tjerë të mitur me zëvendësim) mund të rezultojnë të gjithë trashëgimtarët e denjë të de cuius-it, nga të gjitha radhët e trashëgimisë ligjore, mjafton që radha në të cilën ata bëjnë pjesë të thirret në trashëgim dhe të plotësohen në mënyrë kumulative kushtet e nenit 363 si dhe një nga kushtet e nenit 371 të Kodit Civil.
Fjalë kyçe - Trashëgimtar i paaftë për punë, rezerva ligjore, testament, radha e trashëgimisë ligjore, trashëgimtarë të denjë.
Përmbledhje e vendimit - Në çështjen objekt shqyrtimi paraqet rëndësi rasti i rezervës ligjore që gëzojnë trashëgimtarët e paaftë për punë, për shkak të përjashtimit apo cenimit nëpërmjet testamentit të së drejtës së tyre që rrjedh nga trashëgimia ligjore. Paditësja, pretendon se pala përfaqëson një trashëgimtar të paaftë për punë në kuptim të kritereve të nenit 371 të Kodit Civil, pasi në kohën e çeljes së trashëgimisë kishte mbushur moshën 57 vjeç dhe nëpërmjet testamentit është cenuar pjesa që do t’i takonte asaj si rezultat i trashëgimisë ligjore. KCGJL çmon se jo çdo trashëgimtar i de cuius që rezulton i paaftë për punë, vetëm sipas kushteve të përcaktuara nga neni 371 i Kodit Civil, mund të jetë subjekt i rezervës ligjore, por nëse plotëson edhe kriteret e nenit 379 (thirrja në trashëgim dhe mungesa e padenjësisë). Pavarësisht terminologjisë së përdorur nga legjislatori “person i paaftë për punë” dhe “trashëgimtar i paaftë për punë”, në thelb këto dy forma nuk synojnë që të krijojnë kategori të ndryshme trashëgimtarësh të paaftë për punë. Këto dispozita nuk duhet të interpretohen në mënyrë të ndarë, pasi për efekt të thirrjes në trashëgiminë ligjore dhe të përfitimit nga rezerva ligjore, ato janë të lidhura ngushtë në kontekstin qëllimor me njëra-tjetrën.
VII. Vendimi nr.00-2025-339(45), datë 29.01.2025 i KCGJL
Maksima - Kur shërbimi përmbarimor i ofruar palës paditëse është realizuar nga i punësuari në shoqërinë përmbarimore, atëherë subjekti që gëzon personalitet juridik për të përfaqësuar dhe mbrojtur veprimet e kontestuara në rrugë gjyqsore, është personi juridik, pranë të cilës ai ushtron veprimtarinë.
Fjale kyçe - Kundërshtim i veprimeve përmbarimore, i punësuar, person juridik, shoqëri përmbarimore, shërbimi përmbarimor, e drejtë përfaqësimi.
Përmbledhje e vendimit -Në këtë çështje rezulton se pala paditëse i është drejtuar gjykatës duke kërkuar kundërshtimin e veprimeve përmbarimore nga e punësuara përmbaruese pranë shoqërisë së shërbimit përmbarimor për ekzekutimin e titullit ekzekutiv, kontratë huaje. Kjo mënyrë përcaktimi e të paditurit ka treguar se pala paditëse i ka bërë prezent në mënyrë të njëkohshme gjykatës si përmbaruesin konkret që ka kryer veprimin përmbarimor, ashtu edhe shoqërinë përmbarimore në emër e për llogari të të cilit ai ushtron veprimtarinë e tij. Gjykata e shkallës së parë duke qënë e detyruar të verifikonte se cili është subjekti procedurial që përfaqëson të drejtat e detyrimet e përmbarueses, ka vendosur pranimin e padisë dhe anulimin i veprimeve përmbarimore. Gjykata e Apelit ka vendosur prishjen e vendimit për ndërgjyqësi në kundërshtim me rregullat proceduriale, duke arsyetuar ndër të tjera se ndonëse në gjykim paditësi ka thirrur si të paditur individualisht përmbaruesen gjyqësore private, gjykata ka vijuar gjykimin duke legjitimuar përfaqësuesin me shoqërinë dhe jo një përfaqësues me prokurë të përmbarueses. KCGJLvlerëson se në interpretim të dispozitave ligjore përkatëse, veprimtaria përmbarimore ushtrohet vetëm pas licensimit dhe titullar i kësaj license nëpërmjet të cilës bëhet e mundur realizimi i një veprimtarie të tillë, është personi juridik ose personi fizik që ka marrë licencën. Të drejtën për të përfaqësuar veprimtarinë profesionale të përmbarueses së punësuar përballë të tretëve ose në gjykatë e ka personi fizik ose juridik që është i licesuar, konkretisht shoqëria përmbarimore.
VIII. Vendimi nr.00-2025-657(94), datë 12.02.2025 i KCGJL
Maksima - Nëse kërkesat dhe pretendimet e pamarra parasysh në vendimin e shkallës së parë, nuk përsëriten në ankim, konsiderohet sikur është hequr dorë prej tyre. Ato nuk mundet asesi të konstatohen kryesisht nga gjykata, pasi kanë rënë në decadencë dhe sipas parimit që disiplinon procesin e rregullt ligjor nuk mund të rishqyrtohet më shumë se sa është apeluar.
Fjalë kyçe - Kërkesë e papërsëritur në ankim, rënie në decadencë e pretendimeve/kërkimeve.
Përmbledhje e vendimit - Në këtë çështje rezulton se ish-ZVRPP Gjirokastër ka kufizuar pronën e paditëses, duke cenuar interesat e ligjshme për pronën e mbetur pas shpronësimit. Paditësja ka paraqitur një padi në Gjykatën Administrative të Shkallës së Parë për konstatimin e vendosjes së kufizimit mbi tagrat e pronësisë. Gjykata administrative ka vendosur pranimin pjesërisht të padisë, duke urdhëruar palën e paditur ish-ZVRPP Gjirokastër të hedhë gjurmën e projektit mbi hartën treguese dhe të pajisë paditësen me certifikatë pronësie për pronën e mbetur. Ankimi i paditëses për pjesën e vendimit që ka rrëzuar kërkimin e padisë për pushimin e cenimit dhe nxjerrjen e akteve administrative, është regjistruar në Gjykatën Administrative të Apelit. Pas një viti, paditësja i ka drejtuar një kërkesë për përshpejtimin e gjykimit të çështjes. Duke mos marrë përgjigje, paditësja ka paraqitur kërkesë në Gjykatën e Lartë me objekt shpërblim dëmi si rezultat i konstatimit të cenimit të së drejtës për gjykim brenda një të afati të arsyeshëm, duke paditur Ministrinë e Drejtësisë dhe Ministrinë e Financave. KCGJL konstaton se lidhur me ndryshimin-pakësimin e masës së dëmshpërblimit, çështja është gjykuar në apel mbi bazën e ankimit të Ministrisë së Drejtësisë, e cila si në shkallë të parë dhe në apel, nuk ka paraqitur kundërshtim për masën e dëmshpërblimit. Ndërsa pala e paditur, Ministria e Financave ka kundërshtuar masën e dëmshpërblimit në gjykim në shkallë të parë, por nuk ka paraqitur fare ankim. Për pasojë, pretendimet e Ministrisë së Financave, lidhur me masën e dëmshpërblimit të papranuara nga gjykata e shkallës së parë, për shkak të mosparaqitjes së ankimit kundër atij vendimi, kanë rënë në dekadencë.
2. Jurisprudencë e GJEDNJ kundër Shqipërisë
1. Mospranimi i pretendimit për shkeljen e të drejtës për t`u mbrojtur dhe dëgjuar në Gjykatën e Lartë dhe të drejtës së pronës. (Fjalë kyçe: E drejta për t`u mbrojtur, e drejta për t`u dëgjuar, gjykim në Gjykatën e Lartë, njoftim i rekursit, proces i rregullt ligjor, e drejta e pronës)
Në çështjen “Qiqi kundër Shqipërisë”, kërkesa nr. 1541/13, vendimi i datës 21 janar 2025, për shkeljen e të drejtës për t`u mbrojtur dhe dëgjuar në Gjykatën e Lartë (GJL), për shkak se nuk i është njoftuar rekursi i palës kundërshtare dhe nuk është zhvilluar seancë dëgjimore në GJL, si dhe për cenimin e të drejtës së pronës, GJEDNJ konstaton se kërkesa është e pabazuar për sa kohë që pretendimet e ngritura nuk mbështeten në KEDNJ dhe për sa kohë që kërkuesi nuk ka pasur pritshmëri të ligjshme për të drejtën e pronës. https://hudoc.echr.coe.int/?i=001-242025
2. Mospranimi i pretendimit për shkeljen e parimit të gjykimit të drejtë penal dhe të drejtës për t`u mbrojtur me përfaqësues ligjor. (Fjalë kyçe: Gjykim i drejtë penal, e drejta për t`u mbrojtur, përfaqësues ligjor, përfaqësues i zgjedhur, përfaqësues i caktuar kryesisht)
Në çështjen “Tafa kundër Shqipërisë”, kërkesa nr. 1840/23, vendimi i datës 28 janar 2025, për cenimin e gjykimit të drejtë penal dhe të drejtës për t`u mbrojtur me përfaqësues ligjor, GJEDNJ konstaton se kërkesa është e pabazuar, pasi përfaqësuesit ligjor të kërkuesit i është dhënë mundësia për t`u paraqitur në seancat gjyqësore në shkallë të parë dhe nuk është paraqitur. Për sa kohë që nuk është paraqitur përfaqësuesi i zgjedhur, atëherë gjykata e faktit me të drejtë ka caktuar disa përfaqësues ligjorë kryesisht, duke u siguruar atyre kohën e mjaftueshme për të përgatitur mbrojtjen. GJEDNJ çmon se kërkesa është e pabazuar edhe për faktin se, procesi gjyqësor penal u mbyll me përfaqësuesin e zgjedhur nga kërkuesi dhe kështu ai ka pasur mundësi të shtrojë gjatë gjykimit kërkesa procedurale, si dhe të marrë kohën e nevojshme për të përgatitur mbrojtjen. https://hudoc.echr.coe.int/?i=001-242217
3. Mospranimi i kërkesës për shkak se nuk janë shteruar mjetet e brendshme efektive të ankimit. (Fjalë kyçe: Mjet i brendshëm efektiv ankimi, shterim i mjeteve të brendshme, mospranim i kërkesës)
Në çështjen “Peshkëpia dhe Talipi kundër Shqipërisë”, kërkesa nr. 16351/15, vendimi i datës 6 shkurt 2025, GJEDNJ konstaton se për njërin nga kërkuesit, i cili ka ndërruar jetë në proces, përfaqësuesi i autorizuar (avokati) nuk ka sjellë dokumentacionin vijues për trashëgimtarët e kërkuesit, edhe pse ka marrë njoftim. Si pasojë kërkesa është çregjistruar nga lista e çështjeve të Gjykatës. Në lidhje me ankuesin e dytë, kërkesa është e pabazuar, pasi kërkuesi nuk ka marrë pjesë në proceset gjyqësore përpara gjykatave kombëtare, e për pasojë ankuesi nuk gëzon statusin e viktimës. https://hudoc.echr.coe.int/?i=001-242300
4. Mospranim i pretendimit për cenimin e jetës private dhe familjare. (Fjalë kyçe: Jetë private, jetë familjare, parimi i proporcionalitetit)
Në çështjen “Fullani dhe dy të tjerë kundër Shqipërisë”, kërkesa nr. 37211/21, vendimi i datës 25 shkurt 2025, për cenimin e të drejtës për jetë private dhe familjare, për shkak të ndalimit joproporcional për t`u emëruar në institucionet e drejtësisë për 15 vjet, si pasojë e mospërfshirjes së tyre në procesin e vettingut, GJEDNJ konstaton se kërkesa është e pabazuar, pasi kërkuesit nuk i provuan dhe nuk i vërtetuan Gjykatës bindshëm pasojat shumë të rënda në jetën e tyre private, si dhe lidhjen shkakësore mes tyre dhe masave ndaluese. Të njëjtin argumentim GJEDNJ mban edhe për pretendimin e kërkuesve për cenimin e reputacionit. Në lidhje me ndalimin për t`u emëruar në pozicione të larta të sistemit të drejtësisë, GJEDNJ çmon se është i pambështetur, për sa kohë që kërkuesve u është propozuar pozicioni i gjyqtarit në gjykatën e apelit dhe nuk e kanë pranuar me veprime konkludente, duke mos iu nënshtruar procesit të vettingut, si dhe për sa kohë që asnjë prej tyre nuk i provoi GJEDNJ se ka kandiduar për magjistrat apo në pozicione të tjera të sistemit të drejtësisë. https://hudoc.echr.coe.int/?i=001-242552
3. Pasqyrimi i aktiviteteve të Gjykatës së Lartë
Në vitin 2027, Shqipëria do të jetë vendi pritës i Kongresit Botëror të Ligjit, një ngjarje e rëndësisë së veçantë që do të bashkojë gjyqtarë, juristë dhe liderë ndërkombëtarë. Në datën 28 shkurt 2025, Gjykata e Lartë e Republikës së Shqipërisë priti një delegacion të Shoqatës Botërore të Juristëve dhe të Fondacionit Botëror të Ligjit, të kryesuar nga presidenti z. Javier Cremades García. Kryetari i Gjykatës së Lartë, z. Sokol Sadushi, vlerësoi këtë vizitë si një mundësi të shkëlqyer për forcimin e bashkëpunimit dhe shkëmbimin e përvojave mes juristëve dhe gjyqtarëve nga e gjithë bota. Ai theksoi përgjegjësinë e madhe që mbart organizimi i një eventi të këtij niveli dhe deklaroi angazhimin maksimal të tij dhe Gjykatës së Lartë. Kjo do të jetë një mundësi e shkëlqyer në rritjen ndërkombëtarisht të reputacionit të Shqipërisë në fushën e gjyqësorit e më gjerë. https://www.gjykataelarte.gov.al/sq/lajme/media/takimi-ne-gjykaten-e-larte-me-shoqaten-boterore-te-juristeve:-pergatitjet-per-kongresin-boteror-te-ligjit-2027
Në datat 17 – 18 mars 2025, Kryetari i Gjykatës së Lartë z. Sokol Sadushi mori pjesë në seminarin e V të Shoqatës së Gjykatave të Larta Administrative të Evropës, të organizuar në Hagë, Holandë. Seminari trajtoi kontributin e gjyqësorit në cilësinë e legjislacionit, veçanërisht sa i takon funksionit këshillimor legjislativ të Gjykatave të Larta Administrative. https://www.gjykataelarte.gov.al/sq/lajme/media/kryetari-i-gjykates-se-larte-z.-sokol-sadushi-merr-pjese-ne-seminarin-e-v-te-organizuar-hage-17-18-mars-2025
Në datat 2 – 4 prill 2025, Kryetari i Gjykatës së Lartë z. Sokol Sadushi dhe gjyqtari Gentian Medja morën pjesë në Kongresin e XV të shoqatës IASAJ, të organizuar në Santiago, Kili, ku u diskutua tema “Juridiksioni administrativ, interesi publik dhe gjyqtari”. Në ditën e fundit të këtij Kongresi, Kryetari i Gjykatës së Lartë, z. Sokol Sadushi, pati një takim të veçantë me Kryetarin e Gjykatës së Lartë të Kilit, z. Ricardo Blanco Herrera. Në takim u shkëmbyen mendime mbi zhvillimet e gjykimit administrativ në aspektin kombëtar dhe ndërkombëtar. https://www.gjykataelarte.gov.al/sq/lajme/media/kryetari-i-gjykates-se-larte-z.-sokol-sadushi-merr-pjese-ne-kongresin-xv-te-shoqates-iasaj-organizuar-santiago-kili-2-4-prill-2025
4. Tre vite nga promovimi i buletinit informativ elektronik
Në prill të vitit 2022 Gjykata e Lartë promovoi për herë të parë buletinin informativ elektronik, si një mekanizëm inovativ për shpërndarjen e jurisprudencës në drejtim të përdoruesve të saj dhe publikut të gjerë. Këtë muaj mbushen tre vjet nga kjo iniciativë. Në vitin e parë të tij, buletini periodik u pasurua shpejt me jurisprudencën e GJEDNJ kundër Shqipërisë, ndërkohë që në vitin e dytë përkrah tij u shtuan edhe buletinët tematikë. Deri më tani, rezultojnë të shpërndarë 33 buletinë elektronikë në tre vjet, ku 23 janë periodikë dhe 9 janë tematikë, që u janë dërguar të paktën 2600 abonentëve të regjistruar. Nëpërmjet 33 buletinëve janë shpërndarë 801 vendime gjyqësore, nga të cilat 700 janë të Kolegjeve të Gjykatës së Lartë dhe 101 të GJEDNJ kundër Shqipërisë. Si një iniciativë mjaft e suksesshme në duart e lexuesve, buletini është përmirësuar numër pas numri, duke përfshirë brenda tij fjalët kyçe, përmbledhjen dhe maksimat ligjore të vendimeve të përzgjedhura.
Abonohu në buletin, duke plotësuar formularin në linkun https://www.gjykataelarte.gov.al/sq/buletini dhe njihu me buletinët e shpërndarë deri më tani nga Gjykata e Lartë në linkun https://www.gjykataelarte.gov.al/sq/lajme/buletini
5. JUDIX hapet për publikun
Databaza elektronike e vendimeve të indeksuara “JUDIX” është tashmë e hapur për publikun që prej muajit mars të vitit 2025. Databaza më inovative për sistemin gjyqësor vendas u mundëson të gjithë përdoruesve të Gjykatës, studiuesve, si dhe publikut të gjerë, akses në jurisprudencë, si dhe lehtësi në kërkimin e saj përmes rubrikave të fjalëve kyçe, numrit, datës, titullit, palëve, përmbledhjes, bazës ligjore, si dhe maksimës ligjore të vendimit. Aktualisht, JUDIX përmban 900 vendime gjyqësore, numër që do të rritet dita ditës me përditësimet e vazhdueshme që do t`i bëhen nga juristët e Qendrës së Dokumentacionit.
Abonohu në JUDIX, duke plotësuar të dhënat në linkun: https://judix.gjykataelarte.gov.al/
6. Statistika
Vendime të dhëna nga Gjykata e Lartë për muajt janar – mars 2025
Kolegji Administrativ ka dhënë 645 vendime, nga të cilat 607 janë vendime themeli, 9 kompetencë/juridiksion, si dhe 29 pezullim ekzekutimi/revokim pezullimi/kërkesa të ndryshme.
Kolegji Civil ka dhënë 616 vendime, nga të cilat 571 janë vendime themeli, 23 kompetencë/juridiksion, si dhe 22 pezullim ekzekutimi/revokim pezullimi/kërkesa të ndryshme.
Kolegji Penal ka dhënë 536 vendime, nga të cilat 516 janë vendime themeli, 11 kompetencë/juridiksion, si dhe 9 pezullim ekzekutimi/revokim pezullimi/kërkesa të ndryshme.
Në total për muajt janar - mars 2025 janë dhënë gjithsej 1797 vendime gjyqësore.
7. Formati i rekursit në Gjykatën e Lartë
Gjykata e Lartë këshillon përdorimin e formatit të miratuar të rekursit, që gjendet në linkun: https://gjykata-media.s3.eu-central-1.amazonaës.com/format_rekursi_5207_1_3d
8. Informacion mbi zgjidhjen e çështjeve gjyqësore
Gjykata e Lartë këshillon aksesimin e rubrikës njoftime për publikun, për t`u njohur me vendimmarrjet e përditshme të trupave gjyqësore të çdo Kolegji të Gjykatës së Lartë në linkun: https://www.gjykataelarte.gov.al/sq/lajme/publiku
9. Vizitat në Gjykatën e Lartë (Gjykata e Hapur/Open court)
Gjykata e Lartë mundëson pjesëmarrjen e çdo të interesuari (qytetar, studiues, praktikant i së drejtës, student apo nxënës shkolle) në seanca gjyqësore apo që dëshiron të vizitojë institucionin, duke afruar veprimtarinë e saj të përditshme me publikun. Ky akses mundësohet përmes aplikimit të thjeshtë elektronik, duke plotësuar modulet (emër, mbiemër, email dhe përmbajtjen e mesazhit/arsyet e vizitës). Aplikoni duke vizituar linkun: https://www.gjykataelarte.gov.al/sq/akrediti
Kontakto:
Tel.: +355 4 2257304;
Fax: +355 (4) 228837;
Email: info@gjykataelarte.gov.al
Adresa postare: Rruga: "Ibrahim Rugova", nr. 20, 1001, Tiranë, Shqipëri.